Presented at the 2nd International Symposium on Innovative Approaches in Scientific Studies (ISAS2018-Winter), Samsun, Turkey, Nov 30, 2018

SETSCI Conference Proceedings, 2018, 3, Page (s): 1236-1238 , https://doi.org/

Published Date: 31 December 2018    | 428     8

Çalışma, kronik hastalığı olan bireylerde yeti yitimi ve günlük yaşam aktivitelerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Bu çalışma, bir üniversite hastanesinin dahili kliniklerinde tedavi gören araştırma kriterlerine uyan 300 hasta üzerinde tanımlayıcı
nitelikte yapılmıştır. Veriler demografik özellikleri belirlemeye yönelik Hasta Tanıtım Formu, KATZ Günlük yaşam aktiviteleri
(Katz GYA) ve Kısa Yeti Yitimi Anketi (KYA) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde Statistical Package for
the Social Sciences (SPSS 22.0) paket programı kullanılmıştır. Araştırmaya alınan bireylerin yaş ortalaması 62.4±15.3’ tür.
Bireylerin %51’ i erkek, %70’ i evli, %52.3’ ü eşiyle yaşamakta ve %40’ı ilkokul mezunudur. Kronik hastalığı olan bireylerin
%40’ı bağımlı olarak günlük yaşam aktivitelerini yerine getirmektedir. Katz GYA’ nın puan ortalaması 11.04±4.99 olarak
bulunmuştur. Araştırmaya alınan bireylerin %69’ unda ağır düzeyde yeti yitimi bulunmaktadır. Bireylerin KYA ortalaması
16.20±6.27 olarak bulunmuştur. KGYA ve KYA arasında negatif yönde, istatiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu
belirlenmiştir (p<0.05). Yeti yitiminin artması günlük yaşam aktivitelerini azaltmakta, yeti yitiminin azalması ise günlük yaşam
aktivitelerini artırmaktadır. Çalışmada, kronik hastalığı olan bireylerin çoğunluğunun ağır yeti yitiminin olduğu ve günlük yaşam
aktivitelerinde bağımlı bireyler oldukları belirlenmiştir. Kronik hastalıklara sahip olan bireylerin günlük yaşam aktivitelerini
artırılmasında yeti yitimi faktörünün değerlendirilmesi ve azaltılması önemli bir hemşirelik aktivitesi olup, güncelliğini ve
sürekliliğini koruması kritik öneme sahiptir.  

Keywords - Kronik hastalıklar, yeti yitimi, günlük yaşam aktiviteleri

[1] World health organization (WHO). international classification ofimpairments, disabilities and handicaps: a manuel of classification
relating to the consequences of disease. geneva: world healthorganization;1980.
[2] World report on disability 2011. http://www.who.int/disabilities/Erişim Tarihi: 08.11.2018.
[3] ICIDH-2. International classification of functioning and disability.beta-2 draft, full version, Geneva: world health organization;1999.
[4] Basu, J., Avila, R., Ricciardi., R. Hospital readmission rates in U.S.States: Are readmissions higher where more patients with multiple
chronic conditions cluster? Health Services Research Journal. 2016;51,1135-1151.
[5] Buttorff, C., Ruder, T., Bauman, M. Multiple Chronic Conditions in theUnited States. Rand. 2017.
[6] World Health Organization. Global Status Report onNoncommunicable Diseases. Publication date: 2011. Erişim Tarihi: 8Kasım 2018 http://www.who.int/
nmh/publications/ncd_report2010/en/
[7] Davies, A. Michael. " Epidemiology and the Challenge ofAgingInternational Journal of Epidemiology. 1985;14, 1.
[8] Stewart Al, Hays Rd, Ware Je. J. Jr. The Mos Short-Form GeneralHealth Survey. Reliability and Validity İn Patient Population. MedCare, 1988;26(7): 724-735.
[9] Kaplan İ. Yari Kirsal Alanda Bir Sağlik Ocağina Başvuran HastalardaRuhsal Bozukluklarin Yeti Yitimi İle İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi1995;6(3):169-79.
[10] Yiğitbaş Ç., Deveci Se., Halk Sağliği Açisindan Yaşlilarda Yeti Yitimi,Bakırköy Tıp Dergisi, 2016; 12 (2): 57-63.
[11] Sahbaz M, Tel H. Evde Yasayan 65 Yas Ve Uzeri Bireylerin GunlukYasam Aktivitelerinde Bağımlılık Durumu Đle Ev Kazaları Arasındaki
Đliskinin İncelenmesi, Turkish Journal of Geriatrics 2006; 9(2): 85-93.
[12] Arslan S, Kutsal Y. Yaslılarda Ozurluluğun Değerlendirimine YonelikCok Merkezli Calısma Raporu. Ankara, 2000.
[13] Walance M, Shelkey M. Katz Index of Independence in Activities ofDaily Living (ADL), Try This: Best Practices in Nursing Care to Older
Adults 2007; 2.